Elif Burcu Özkan – Tanrı Avuç İçlerini Artık Görmüyor

Kaldırım boyu indirimler uygulandı bir sabah

Hüzünlerini atıp sahile koşanlarda kalmadı kum

Arayış, kilitli kapıların deliğinden baktı

Bölüşüldükçe saflığını yitirdi kalp

Dünya, dokunanla saklambaç oynayan ruhlar tarlası

Elimizde rüzgârların hatırlattığı yarım esintiler

Buluttan günlerin hatırına bol tuzlu hesap

Şakağa dayalı geçen gecelerin sağır bilançosu

Şekersiz deneyimlerin buruk tadıyla yetiniyor onca güruh

Ağlayarak seven, ardiyenin bozulmayan bulguru

Yüzünü dönmeyen sırt, yüz çevirmeyene yeğleniyor

Tanrı avuç içlerini artık görmüyor