Çeviri
Turgut Uyar – Şêt Xemgîn
Ji ber ku wekî jiyînê bû tiştê ku dikir.
Mîna cehniyeke bêdayik welê bi coş û xemgîn
Hingê li ser aramiya êvarê diçêriya
Her sibehê derdiket ber zeryayê, sêvek dixwar
Heke tu çavên xwe bidî hev tu dê şêt û xemgîniya sêvê hest bikî
Êdî li destên xwe menihêre, ji ber ku berf dibare, şêtxemgîne
Xwezî li bajarên mezin bifikire û rehet bike
Aha her tişt çawa, welê bi awayekî xayinane têkilhev bûye
Kincên qirêjbûyî û sabûn di taxên cihê de ne
Zirtxaneya li dû katjimêrê
Dûmahiya avê li pêşiyê
Helbet bi vî awayî jiyîn dijwar e, ez têdigihim şêt û xemgîn
Lewma awirên wê, şevek ji şevên bihurî yên havînê ye, wê bi bîr tîne
Hatiye jiyîn, di tîrmehê de ye, ew ne diyar e
Şêt yan jî xemgîn
Aniha digere di navbera me de,
Mîna hesteke sorgevez
Mîna payizeke ji rohelat ber bi roava be
Şêt û xemgîn
Heye ku divê meriv hinekî serwextê riyên çiyan be
Mîna hêştirên êşkêş yên mekkarî
Ew yên ku hîç tu tiştên wan nîn in
Wextê ku ditirsin şêt in
Wextê ku hez dikin xemgîn in
Berf rawestiya, bi rastî rawestiya, êdî tu dikarî li destên xwe binihêrî
Çeviri: Ferhadê Mihemed Şiir: Çılgın Hüzünlü
Açıyor mu halkın gülü, yoksa o şafağın tevazusunu mu koruyor hâlâ?
Peki ya bir duyuru, bir çağrı, -kırılgan da olsa- bir umut, beşikteki bebeğin ağlayışı?
Belki de bir serenadın kederidir yalnızca, kim bilir.
Fakat daha ince bir kulak var duyan, bir sanatçının şişen göğsü, ve açan bir gül, paylaşılan bir sır, duyurulan bir şair, şair, karanlıkta, duyurulan.
(Çeviri: Mustafa Seyfi)
Heke cotek kevok bi firê keve
Heke qurnefîl ji kûr ve bêhn bide
Qethen ev yek ne tiştê ku dê bi bîr neyê
Ji nişkê ve tê bîra min
Hema çi bigire roj dikira hil bihata
Mîna herkesî hûn dikira hişyar bûna
Heye ku hê xewa we jî dihat
Şeva we tê bîra min
Mîna navên kulîlkên ku min hejê dikir
Mîna navên kolanên ku min hejê dikir
Mîna navên hemû hezkiriyên min
Navê we tê bîra min
Lewma ye fihêtkirina doşekên nerm û rihet
Lewma ye ev jixweveçûyin ya hevramûsanê
Ew tiliyên me yên ku di navbera qulikên têlhûniyê de digihan hevûdu tên bîra min
Min gelek evîn û hevaltî dîtin
Min di dîrokê de gelekî li ser qehremantiyê xwendin kir
Ew tevgera we ya giran û sade ya ku li serdema me tê, tê bîra min
Heke cotek kevok bi firê keve
Heke qurnefîl ji kûr ve bêhn bide
Qethen ev yek ne tiştê ku dê bi bîr neyê Bêşik ew tê bîra min
Not: Şiir Melih Cevdet Anday Anı, Çeviri Ferhadê Mihemed
Resûlê Xwedê kesekî super bû, ez ne ew qas im.
Heger Resûlê Xwedê Ebû Bekir di rê de bidîta, wê bigota “es selamu eleykum ya siddik”.
Min Ebû Bekir di rê de bidîta, min nas nedikir.
Resûlê Xwedê qet derew nedikir; dema diya min mir ez qet negiriyam.
Dema diya min mir ez pir giriyam
Te bidîta ku çawa di qirika wî de xirkexirk bû.
Heger Resûlê Xwedê Azraîl di rê de bidîta, wê nasbikira;
Min Azraîl li cem diya xwe bidîta, min ê jê ra çend gotin bikira.
Mın ê bigota bibore lê ew qirka ku ti duguvişi qirka diya mın e
Eger ew Resûlê Xwedê bûya, û mın jê ra bigoga wê bişiriya
Ew ê bişiriya mın ê jê ra bigota dê û bavê mın
Qurbana rêya te bin ey Resûlê Xwedê; lê ew firişteyê qirase qirka diya mın duguvêşe, ma em nikarin tiştekî bikin?
Heger Resûlê Xwedê li wir bûya, wê destê diya min bigirta û bigota: “Keça mın xîret ke !
Heger ez li wir bûma, min ê destê diya xwe bigirta û bigota “dayê, heger tu nemirî…”
Ez li wir bûm min destê diya xwe girt û got ‘dayê ez ji te hez dikim…’;
Diya min doş bû û li min nihêrî , te ew awirê wê bidîta
Heger Resûlê Xwedê ew awir bidîta, wê ji rehmetê bigiriya;
Min ew awir dît, ez dikê bi xewiriyam , lê diya min destê min girt.
Çi ecêb e, heta dema ku dayik dimirin
Çi ecêb e ku dayik di ber mirinê de jî destên zarokên xwe bernadin…
Resûlê Xwedê mirovekî pir bi şans e
Dema diya wî mir ew çûk bû;
Dema diya min mir ez ne çûk bûm
Jixwe ez ne mirovekî bi şans im , fîlmên min du kurişa nakê.
Diya min hin nû mir, ne mumkune kû dûr ketibe!
Dema diya min nefesa xwe ya dawî kişand û neda, min got nabe,
Ew nefesa xwe bide min ger ez rihet bibim, ger hûn jî bibînin.
Heger Resûlê Xwedê destê diya min bigirta wê bi hev re di çolê re derbas bibûna.
Ji xwe, hem Resûlê Xwedê ji û hem jî diya min miri ne.
Werger: İbrahim Tekpınar Helbest: Resullullah İle Benim Aramdaki Farklar