İlhan Sami Çomak – Para Ağacı

Geniş ve yüksek, aklımda kaldığı haliyle hep yemyeşil yaylamızda, neredeyse sadece geceleri uyumak için öylesine kondurulmuş kulübelerle köye inilen yolun biraz aşağısındaki hafif kumluk yere bir gün para ektim!
Ben mi akıl ettim, başkasından mı duyup inandım, emin değilim ama para
ektim. Sanırım yaşça benden büyük olan birine kanmış olmalıyım. Evet, öyle. O da oyun oynayıp kandırmak için değil, inandığından söylemiştir ve ben sorgusuzca kabul etmişimdir, bana kalırsa. Demek ki, paranın ne işe yaradığını biliyormuşum! Parayla bağlantımızın olmadığı zamanlarda. Bu da ilginç, doğrusu. Çerçiler gelirdi köye veya yaylaya. O yaşlarda ne aldığımızı da hatırlamıyorum. Ama her ne alırsak, yün, yağ ya da yumurta karşılığında olmalıydı. Büyükler böyle yapıyordu. Parayı ilk ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum ama işte ekimine erkenden başlamıştım! Açık yeşil, hafif tüylü, yuvarlak, küçük ve kalın yapraklı, yerden bir-iki santim ancak yükselen, adını bilmediğim bir bitki vardı. Yapraklarını zarar vermeden kopardım. Gri ve gevşek kumu çok derinleştirmeden ellerimle kazdım. Yaprakları özenli bir sırayla çukura koydum ve üstünü örttüm. İlk paramı böyle kazanacaktım!

Para yükselip görünür mü olacak, yoksa toprakta dönüşerek mi almamı
bekleyecekti… Nasıl düşünüyordum o zamanlar, hatırlamıyorum. Ama günler sonra gittiğimde, ektiğim yüzeyde para bulamadım. Kumu bir kenara attım ve çürüyüp şekilsizleşmiş yapraklardan başka bir şey bulamadım! Yılmadım. Aynı yolu deneyerek yine para ektim. Sonuç değişmedi şüphesiz. Ağladım, anneme söyledim annem bana güldü. Hayal gücünden kimseye zarar gelmez ve biraz hayal kırıklığıyla herkes baş edebilir. Önemli olan denemektir kanimca. İşte yıllardır şiir yazıyorum. Başlangıçta, tıpkı saflıkla para ektiğim denemeler gibi başarısızlıklarım oldu. Nereye gideceğimi pek bilmeden, biraz el yordamıyla yürümeye ve yazmaya devam ettim. Çalışmaktan ve hayal gücünü çağırmaktan geri durmayarak yeteneğimi keskinleştirdim. Bilinçlendim, bilgi mi çoğalttım. Hâlâ pek çok bakımdan nereye gideceğimi kestiremiyorum. Ama ne olursa olsun şiir yazmam gerektiğini biliyorum. Hayal gücü beni hiç yarı yolda bırakmadı.
Para nasıl ve neden yapılır, bilmem mümkün değildi o yaşta. Yine de
önemsenmesi gereken bir girişimdi yaptığım. Şiirin nasıl ve neden yapıldığını da başlarken pek bilmiyordum, yolda öğrendim

NOT: BU YAZI YAZARIN “KARINCA YUVASINI DAĞITMAMAK” ADLI KİTABINDAN ALINMIŞTIR